علاوه بر این دوربین عکاس در این سبک عکاسی، باید مجهز به لنزهای قوی باشد
تا امکان ثبت تمام زوایا و ویژگی های یک اثر معماری که در بیشتر موارد
ابعاد بزرگی دارد را برای خالق تصاویر فراهم کند،چرا که در عکاسی معماری
همیشه امکان تصویربرداری از زاویه روبه رو و نزدیک برای هنرمند فراهم نمی
شود. برای اینکه عکاس در عکاسی از آثار معماری به تصاویر واضح تر،با کیفیت
بالاتر و لرزش کمتر دست پیدا کند،پیشنهاد می شود از سه پایه برای قرار دادن
دوربین خود استفاده کند.
از آنجا که عکسبرداری از یک بنای تاریخی با
نگاه کارشناسی و با هدف بررسی سبک ها و ویژگی های تاریخی آن با عکاسی
معمولی از یک ساختمان متفاوت است، باید دقت داشت که از حضور هرگونه موجودات
زنده در تصویر که امکان دارد،توجه مخاطب را از سوژه اصلی دور کند، پرهیز
کرد. کج نبودن خط افق در تصویر، عمود بودن کامل ساختمان و خطوط و سطوح
عمودی آن، جهت و شدت تابش نور، روشنایی و تاریکی فضا همه و همه در یکایک
فریم های عکاسی معماری تاثیر می گذارد و از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا
که هر نوری نمیتواند نظر و خواسته مهندس و طراح را بازتاب دهد.
در
کنار همه این ویژگی ها نباید فراموش کرد که هر چه عکاس برای کار زمان
بیشتری داشته باشد، نتایج بهتری کسب خواهد کرد.در واقع عکاس معماری باید در
زمان کافی با دقت و با استفاده از حس های طبیعی به ثبت تصاویر یک اثر
تاریخی بپردازد. به عقیده کارشناسان، در کنار تمام مسایل مورد اشاره، سلیقه
و نگاه هنری عکاس بیش از همه اهمیت دارد. در واقع هر هنرمندی با سلیقه خاص
و علاقه ویژه ای که دارد،با زاویه ای متفاوت به مناره یا گنبد یک
مسجد،کاشی کاری یا آیینه کاری یک عمارت و یا حتی ناقوس یک کلیسا نگاه می
کند که می تواند در جذابیت و زیبایی تصاویر خلق شده اش ،اثر داشته باشد.
عکسبرداری
از فضاهای داخلی ساختمان هم جزیی از عکاسی معماری محسوب می شود و از اصول
کلی عکسبرداری معماری پیروی می کند. کروین رابینسو و ازرا استولر دو تن از
استادان عکاسی معماری هستند.شهرت عکس های استولر از کلیسای لوکوربوزیه در
میان تمام عکاسان این شاخه شناخته شده است.