معماری به مثابه هویت مکانی

ترجمه و گردآوری : محمد گل محمدی

پیش از آنکه به طور مشروح به بررسی برخی تدابیر مفهومی معماری بپردازیم لازم است بخشی از زیرساخت معماری را با در نظر گرفتن ذات معماری و اهدافش بررسی کنیم و قبل از اینکه به «چگونگی» بپردازیم نگاهی کوتاه به «چیستی» و «چرایی» معماری داشته باشیم.

شاید منصفانه باشد که بگوییم مسائل مربوط به معماری در بعد مفهومی و اهدافش هرگز بروشنی معین نگردیده است. در این موارد جای بحث بسیار وجود دارد و جایگاه فکری شان مشخص نمی باشد. این تفکر که معماری به عنوان ساخته دست بشر پیش از اهرام مصر وجود نداشته نمی تواند درست باشد. بسیار پیش آمده که بپرسیم وقتی کسی معماری می کند دقیقا چه اتفاقی می افتد و چه کاری انجام میشود. لیکن جواب دادن به این سوال آسان نیست.

اغلب جوابهایی که برای این سوال ارائه شده باعث به هم خوردن تصور درست ذهنی میشود. بخصوص زمانی که معماری با سایر شاخه های هنری مقایسه می شود. سوالاتی چون: آیا معماری نوعی مجسمه سازی است یا ترکیب سه بعد فرم ها در فضاست یا اینکه باید آن را پرداخت زیبائی شناسانه به فرم ساختمانها یا همان هنر زیباسازی بناها یا شاید تجلی تفکر شاعرانه در قالب یک ساختمان دانست؟ آیا معماری نظام مند کردن ساختمانها براساس بنیانهای فکری چون کلاسی سینزم ، عملکرد گرایی، پست مدرنیسم و . . . می باشد؟